Bugün Bilge’nin 6. ölüm yıldönümü. Benim bugün sözüm bitti, o yüzden sözü şiire bırakıyorum: Bilge daim, minnet daim, sevgi daim…
Bilge Ana Konuşur
Bazılarınızın içinde oyuklar açacağım
Bir mağara yapacağım sizden
Öyle derin kazacağım ki içinizi
Karanlığınızda yıldızlar parlayacak
Bir kap olacaksınız
Kayanın içinde yağmuru toplayan oyuk olacaksınız
Sizi bıçaklarla oyacağım
Bunu sizi temizlemek için yapmayacağım
Zaten temizsiniz
Zaten safsınız
Bunu yapacağım çünkü dünyanın sizin boşluğunuza ihtiyacı var
Olacağınız alan için yapacağım bunu
Bunu yapacağım çünkü siz geniş olmalısınız
Bir geçit gibi
İnsanlar sizin aracılığınızla yolunu bulacak
Bir kap gibi
İnsanlar sizden yiyip içecekler ve açlıkları onları zayıf düşürüp öldürmeyecek
Kutsal yağmuru tutmak için bir kase gibi
Kızım, ağlama
Korkma
İhtiyaç duyduğun hiç bir şey kaybolmayacak
Seni şekillendiriyorum
Seni hazırlıyorum
Boşluğuna ışık dolacak
Kemiklerin parıldayacak
İçindeki yuvarlak açık alan ışıldayacak
Sana pırıltılı diye sesleneceğim
Sana dönüşmüş olan diye sesleneceğim.
Şiir: Christine Lore Weber
Çeviri: Filiz Telek